تماشای سه مسابقه در روز در جام جهانی 2022
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۵۶۷۶۸
با تسریع در سرعت تکمیل ورزشگاه ها و پروژه های جام جهانی و همزمان با شمارش معکوس برای افتتاحیه بازی ها(دوسال بعد) به نظر می رسد هواداران حاضر در این مسابقات تجربه ویژه ای را پشت سربگذارند.
به گزارش"ورزش سه" یکی از مسایلی که جام جهانی 2022 را نسب به جام های قبلی جهانی متمایز می کند مسافت میان ورزشگاه های محل مسابقات و همچنین اسکان تیم ها و هواداران است که باعث می شود وقت زیادی صرف سفر و دردسرهای مربوط به آن نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"الرایه" قطر در گزارشی ضمن اشاره به مورد فوق نوشت:" کمیته عالی که کارهای مربوط به آماده سازی قطر برای جام جهانی را انجام می دهد در توئیتر رسمی خود اعلام کرد که مسابقات جام جهانی قطر 2022 تجربه بی نظیری را برای همه هواداران را با تماشای حداقل دو مسابقه در یک روز به وجود خواهد آورد چرا که در طول مسابقات در یک مکان می توانند با طی مسافت های نزدیک در ورزشگاه های مختلفی حضور پیدا کنند. به ویژه اینکه دورترین فاصله بین دو ورزشگاه در مسابقات جام جهانی قطر کمتر از 75 کیلومتر است که پیش از این سابقه نداشته است.
کمیته عالی پروژه ها در ویدئویی که در حساب رسمی توئیتر خود منتشر کرده به مقایسه جام جهانی قطر 2022 و جام جهانی برزیلی 2014 از این نظر پرداخته و در جایی از فیلم می گوید:" 20 هزار کیلومتر فاصله قطب شمال و جنوب است و چنین فاصله ای در جام جهانی طی شده است. تیم فوتبال ایالات متحده امریکا برای برای حضور در جام جهانی برزیل مسافت طاقت فرسایی را طی کرد اما در قطر وضعیت به این شکل نخواهد بود.
تیم آمریکا بری بازی با تیم ملی غنا به شهر ناتال سفری شش هزارکیلومتری را پشت سرگذاشت و پس از بازگشت یک سفر دیگر را برای بازی با تیم ملی پرتغال در شهر مانائوس انجام داد که در حدود 8 کیلومتر بود.
در قطر اما هر تیم در طول مسابقات تنها 350 کیلومتر مسافت طی خواهد کرد و تیم ها به جای اتلاف وقتشان در سفرهای خسته کننده می توانند تمرین کنند و برای اولین بار در جام جهانی این فرصت را دارند که در طول یک دوره مسابقه در یک مکان بمانند.
بیشترین فاصله بین دو ورزشگاه معرفی شده برای میزبانی مسابقات بین دو استادیوم البیت در شهر الخور در شمال و ورزشگاه الوکره در جنوب است که بیشتر از 35 مایل (56 کیلومتر) نیست ضمن اینکه کمترین فاصله بین دو ورزشگاه بین المللی خلیفه و استادیوم قطر اجوکیشن است که فقط 8 کیلومتر است.
برای اولین بار در تاریخ مسابقات جام جهانی، ویژگیهای جغرافیایی به هواداران مسابقات این امکان را می دهد که بتوانند روزانه دو تا سه مسابقه را بتوانند از نزدیک تماشا کنند و از این نظر قطر 2022 یک تورنمنت متفاوت خواهد بود. نه فقط برای هواداران و تیم هایی که به قطر می آیند بلکه برای کسانی که مسابقات را تماشا می کنند موقعیت جغرافیایی قطر به گونه ای است که 3 میلیارد نفر در جهان می توانند مسابقات را به طور زنده و در ساعت های اوج تماشا کنند.
ورزشگاه البیت که نام و طراحی اش از خیمه های سنتی بادیه نشین های حاشیه خلیج فارس الهام گرفته شده با ظرفیت 60 هزار تماشاگر در 21 نوامبر 2022 و از ساعت 13 به وقت محلی(12:30 به وقت تهران) میزبان مسابقه افتتاحیه خواهد بود. مسابقات مرحله گروهی در ساعت های 13، 16، 19 و 22 به وقت محلی شروع و بازی های همزمان در مسابقات آخر مرحله گروهی در ساعت 18 و 22 برگزار خواهد شد. ورزشگاه بین المللی خلیفه در تاریخ 17 دسامبر شاهد مسابقه رده بندی است در حالی که فینال روز بعد از آن ساعت 18 و در ورزشگاه لوسیل برگزار می شود.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: قطر جام جهانی 2022 قطر جام جهانی بین دو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۵۶۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای تماشای بازیگران ترکیهای یا قصۀ شمس و مولانا؟
عصر ایران؛ رضا صائمی- نمیتوان دلبستۀ هنر و ادبیات ایرانزمین بود و به تماشای فیلم «مست عشق» وسوسه نشد. قصۀ رابطۀ شمس و مولانا آنقدر حیرتانگیز و پر رمز و راز و پرکشش است که تماشای «مست عشق» به قصد رمزگشایی آن میتواند هر علاقهمند به عرفان را به سالنهای سینما بکشاند.
با این حال وقتی به تماشای فیلم به سینمای آزادی رفته بودم، از پچپچ و واکنشهای برخی از تماشاگران اطرافم دریافتم گویی برخی بیشتر برای تماشای بازیگران ترکیهای به تماشای فیلم آمده بودند و با دیدن آنان بر پرده سینما یا کنار بازیگران ایرانی فیلم به وجد آمده و درباره حضور آنها در فلان سریال ترکی حرف میزدند.
البته یکی از عناصر و عوامل مهم جذب مخاطب و رونق گیشه و فروش هر فیلم، حضور ستارگان سینمایی و بازیگران محبوب در آن اثر است. چنانکه برای بسیاری از مخاطبان حضور شهاب حسینی و پارسا پیروزفر در این فیلم و همبازی شدن آنها یکی از انگیزههای مهم تماشای فیلم است و این فیالذات چیز بدی نیست و البته حضور یک ستاره سینمایی خارجی هم میتواند به همین اندازه جاذبه داشته باشد اما اینکه برخی از تماشاگران ایرانی تنها به حضور بازیگران ترکیهای در فیلم بیش از قصه آن توجه کنند عجیب است. آن هم قصۀ دو تن از مفاخر و مشاهیر ایرانی که حیرتانگیزترین شخصیتها در تاریخ و ادبیات کهن فارسیاند.
به گمانم آنچه در فیلم «مست عشق» بیش از بازیگران آن چه ترکیهای و چه ایرانی مهم است خود شخصیتهای اصلی قصهاند یعنی شمش و مولانا. شخصیتهایی که دراماتیک و سینمایی نیستند بلکه واقعیاند. شخصیتهایی که باید قدر ببینند و بر صدر نشینند.
اساسا فیلمی از جنس «مست عشق» ساخته شد تا دو تن از مهمترین شخصیتهای تاریخ ادبیات ما به مردم معرفی شود. شخصیتی که آوازهشان جهانی شده و در وطن خودمان کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. اینکه حضور بازیگران ترکیهای و حتی ایرانی تنها انگیزه تماشای «مست عشق» باشد ضد فیلم است.
فیلمی که از زبان شمس و مولانا بر خودشناسی تاکید میورزد تا بتوان از ظواهر دنیوی عبور کرد و به درک باطن جهان و جان خویش رسید. البته فیلم این ظرفیت ذائقهپذیری را در خود دارد و تماشای بابصیرت آن میتواند به تماشاگر کمک کند تا از ظاهر پرستی عبور کند.
با این همه چنان که اشاره شد این واقعیت غیر قابل انکار است که کثیری از تماشاگران ایرانی به شوق تماشای بازیگران ترکیهای به دیدن «مست عشق» میروند و این در حالی است که «بنسو سورال» یکی از بازیگران ترکیهای این فیلم گفته است حضور در این فیلم و حسن فتحی او را متحول کرده و بعد از این در هر نقشی بازی نمیکند.
ضمن اینکه از حیث بازیگری، بازیگران ما در سطح بالاتری قرار دارند و تماشاییترند. گرچه مهمترین مولفه و عنصر جذابیت و تماشایی بودن «مست عشق» نه بازیگران آن که دو شخصیت اصلی و واقعی آن یعنی شمس و مولاناست.
هیچ مایه و سرمایه ای برای تبلیغ«مست عشق» به اندازه خود این شخصیت نیست و کاش هر فیلمی را به تناسب جایگاه سوژهاش به تماشا بنشینیم نه چیدمان و ترکیب بازیگرانش. نمایش تصویری قصه شمس و مولانا کافی است تا از تماشای «مست عشق» سرمست شویم.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست